Historia pielgrzymowania
Historia pielgrzymowania. Tradycja pielgrzymek jest tak stara jak historia ludzkości.
Za pierwszą pielgrzymkę, która do dziś stanowi prawzór pątnictwa, uznaje się wędrówkę Abrahama, protoplasty Narodu Wybranego z Ur Chaldejskiego do Ziemi Obiecanej i ich czterdziestoletnia wędrówka przez pustynię.
Patriarchowie i Izraelici pielgrzymowali do świętych miejsc, do Sychem, Betel, Bet- Szeby. Szczególne miejsce zajęły pielgrzymki do Jerozolimy. Pielgrzymowanie stało się obowiązkiem wszystkich dorosłych Izraelitów płci męskiej. Każdy z nich powinien był trzykrotnie w ciągu roku być przed obliczem Boga w święto Paschy, Tygodni (pięćdziesiątnicy) i Namiotów. Jezus też odbył pielgrzymkę mając 12 lat, wraz ze swoimi rodzicami udał się do Jerozolimy na doroczne obchody Paschy.
Od czasów Konstantyna Wielkiego, po ustaniu masowych prześladowań w Cesarstwie Rzymskim, rozpoczął się intensywny rozwój pielgrzymek. Celem pielgrzymek stały się miejsca biblijne. Pielgrzymka św. Heleny, która odnalazła relikwie Krzyża świętego. W tym samym czasie rozwinął się kult męczenników i zwyczaj pielgrzymowania do ich grobów i miejsc męczeństwa. Wieki średnie stały się złotym okresem dla pielgrzymowania. Rozwijały się inne kierunki pielgrzymek, takie jak Rzym, miejsce męczeńskiej śmierci św. Piotra i Pawła. Do dziś istnieje zwyczaj i obowiązek okresowego przybywania do Stolicy świętej zwanego od limina Apostolorum. Obok dróg ku Rzymowi tworzyły się także inne do Sanktuariów, które nabierały sławy. Od IX w. zaczęto pielgrzymować do grobu św. Jakuba w Compostelli.
W Polsce szczególnie są znane pielgrzymki do narodowego sanktuarium na Jasnej Górze kształtujące się od XVIII wieku. Na Litwie do Ostrej bramy przed cudowny obraz Matki Bożej.
Pierwsza koronacja wizerunku maryjnego odbyła się w bazylice Sankta Maria Magiore w Rzymie w 732 roku. Napływ pielgrzymów, rozwijająca się pobożność wokół obrazu (często związanego z cudem) przyspieszały decyzję o koronacji.
Na przestrzeni historii pojawiały się formy pielgrzymowania łączące w sobie, obok religijnych, wątki społeczne, handlowe a nawet polityczne.