Wilno miasto miłosierdzia

Wilno miasto miłosierdzia – jest miastem szczególnym, ponieważ tutaj się odbyło misterium Bożego Miłosierdzia. Tak chciał Pan Bóg, aby tutaj w tym skromnym i zapomnianym przez wielu mieście zrodziło się przebaczenie dla wielu ludzi z całego świata.

Kiedy to w 1929 roku 21 lutego po raz pierwszy siostra Faustyna Kowalska przyjeżdża do Wilna jeszcze nawet nie przypuszcza, co ją czeka. Przez jakie trudności i próby ma przejść. Co to miasto ma znaczyć w jej życiu? W 1929 roku siostra Faustyna była tu krótko, bo tylko do czerwca. Powróciła do Wilna w 1933 roku w maju. 28 maja była już w Wilnie. Tak o tym mówi w swoim „Dzienniczku”:

„Dziś już jestem w Wilnie. Maleńkie chałupki- porozrzucane – stanowią klasztor. Trochę mi się wydaje dziwne po józefowskich gmachach. Sióstr tylko 18. Mały domek, ale wielkie życie wspólne. Wszystkie siostry przyjęły mnie bardzo serdecznie, co mi było wielką zachętą do znoszenia trudów, jakie na mnie czekały. Siostra Justyna nawet wyszorowała podłogę na mój przyjazd.”

Będąc w Wilnie siostra Faustyna spotkała księdza Sopoćkę, który został jej spowiednikiem.

Tak o tym pisze w „Dzienniczku”: „Nadszedł tydzień spowiedzi i ku mojej radości ujrzałam tego kapłana, którego już znałam wpierw, nim przyjechałam do Wilna. Znałam go w widzeniu.”

Kiedy to jeszcze w Płocku Pan Jezus prosił siostrę, aby był namalowany obraz „Miłosierdzia Bożego” o tym też siostra Faustyna wspomina w „Dzienniczku”: „Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa promienie, jeden czerwony, a drugi blady. Po chwili powiedział mi Jezus: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie”. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie.

Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę, jako swej chwały.””

Dopiero w Wilnie przy pomocy księdza Sopoćki siostra Faustyna mogła zrealizować tę prośbę Pana Jezusa o namalowanie obrazu. Tak pewnie miało być, że tam, gdzie mieszkał ksiądz Sopoćko na parterze miał swoje pracownie artystyczne malarz Kazimierowski, który to i rozpoczął malowanie obrazu w 1934 roku 2 stycznia. Siostra Faustyna przychodziła do pracowni malarza dwa razy w tygodniu by udzielać wskazówek w malowaniu obrazu. Chodziła pieszo z Antokola aż na Rosę (około 6 km w jedną stronę). W czerwcu tegoż roku ukończono malowanie obrazu. Pan Jezus prosił siostrę Faustynę, aby obraz był uczczony publicznie i ustanowione święto Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Ksiądz Sopoćko był zaproszony do Ostrej Bramy, aby wygłosić kazanie z okazji Jubileuszu Odkupienia i właśnie wtedy w 1935 roku obraz został wywieszony w Ostrej Bramie. Sama siostra Faustyna przyozdabiała go kwiatami. Kiedy już we czwartek wieczorem 25 kwietnia obraz był umieszczony w Ostrej Bramie siostra Faustyna miała wizję: „Ujrzałam jak ten obraz szedł ponad miastem. A miasto to było założone siatką i sieciami. Kiedy Jezus przeszedł, przeciął wszystkie sieci, a w końcu zakreślił duży znak krzyża świętego i znikł”.

26 kwietnia w piątek siostra Faustyna brała udział we Mszy świętej, tak pisze w „Dzienniczku”: „byłam na kazaniu, które mówił mój spowiednik, kazanie to było o miłosierdziu Bożym, było pierwsze, czego żądał tak dawno Pan Jezus. Kiedy zaczął mówić o tym wielkim miłosierdziu Pańskim, obraz ten przybrał żywą postać i promienie te przenikały do serc ludzi zgromadzonych, jednak nie w równej mierze, jedni otrzymali więcej, a drudzy mniej. Radość wielka zlała duszę moją, widząc łaskę Boga. Wtem usłyszałam te słowa: „Tyś świadkiem miłosierdzia mego, na wieki stać będziesz przed tronem moim, jako żywy świadek miłosierdzia mego.”

Zapraszamy wszystkich do Wilna miasta Bożego Miłosierdzia, aby każdy mógł doświadczyć tych słów, które były wypowiedziane do siostry Faustyny przez Pana Jezusa.

Obraz „Jezu, ufam Tobie” znajduje się w Kościele Bożego Miłosierdzia w Wilnie przy ulicy Dominikańskiej 12, kościół jest otwarty przez całą dobę i zawsze się można pomodlić przed Przenajświętszym Sakramentem. Msza święta w języku polskim odbywa się codziennie o godzinie 16, przede Mszą święta jest odmawiana Koronka do Bożego Miłosierdzia.

Można też odwiedzić dom pamięci św. siostry Faustyny (gdzie kiedyś był klasztor), który się znajduje przy ul. Grybo 29a. Tu się znajdują relikwie św. świętej siostry Faustyny i błogosławionego księdza Michała Sopoćki. Dom pamięci jest czynny od 10 do 17 godziny.

Można też odwiedzić miejsce, gdzie był malowany obraz Miłosierdzia Bożego, dziś tutaj się znajduje klasztor sióstr Jezusa Miłosiernego przy ul. Rasu 4a.